برای خیلی‌ها سفر یعنی شمال و این را با نگاهی به آمارها هم می‌توان فهمید. تنها در تعطیلات عید فطر (۱۳۹۸) نزدیک به سه میلیون نفر به گیلان سفر کرد‌ه‌اند. آمار مسافرت‌ها در مازندران هم حکایت از رکوردشکنی دارد؛ تابستان فصل سفر است و مقصد خیلی‌ها شمال.
شمال، فقط در دریا و جنگل خلاصه نمی‌شود و جاهای ناشناخته، زیاد دارد؛ از ییلاق‌هایی پوشیده از ابر تا دشت‌هایی که با گل و سبزه فرش شده، از دریاچه‌هایی پرازسکوت تا جاده‌هایی سرسبز و پرپیچ‌وخم.
عباس‌آباد
بیشتری‌ها عباس‌آباد را به دریاچه‌اش می‌شناسند، دریاچه‌ای که بعد از گذشتن از جاده‌ای جنگلی و سرسبز به آن می‌رسیم. این دریاچه به ساختمان چهارطاقی وسطش معروف است و لذت قایق‌سواری در آن.
در عباس‌آباد چیزهای دیگری هم منتظرمان است. ۲۵ کیلومتر جاده جنگلی. این جاده کلاردشت را به عباس‌آباد وصل می‌کند و خیلی شبیه جاده چالوس است. پارک جنگلی خشکه‌داران و مازیچال از دیگر جاهای دیدنی عباس‌آباد به حساب می‌اید.
مسیر دسترسی: از تهران باید به جاده هراز و جاده آمل برویم. در مسیر جاده بابل، قائم‌شهر، ساری و بهشهر پیش برویم. نرسیده به بهشهر باید وارد بلوار هاشمی‌نژاد و بعد بلوار امام رضا شویم و در نهایت وارد جاده عباس آباد.
مازیچال
از مازیچال حرف زدیم. این منطقه یکی از زیباترین ییلاق‌های مازندران است و از جاده کلاردشت می‌توان به آن رسید. مثل دیگر مناطق ییلاقی که در ارتفاع قرار گرفته‌اند، این منطقه هم به ابرهایش معروف است. پایینش جنگلی‌ست و بالایش را ابر پوشانده، اما در همه مواقع هم شانس اینکه ابرها را ببینیم، نخواهیم داشت.
در جاده مازیچال باید از ایست نگهبانی محیط زیست بگذریم تا به یک دوراهی برسیم. راه پایین به روستا می‌رود و راه بالا به ابرها می‌رسد. به این مسیر مازیچال، کوت می‌گویند و درواقع بام کلاردشت است. اگر بدشانسی بیاوریم و خبری از ابرهای رویایی نباشد، باز هم چیزی را از دست نداده‌ایم؛ چون تا رامسر از آن بالا پیداست.
مسیر دسترسی: از جاده چالوس باید راهی مرزن‌آباد شویم و در خروجی کلاردشت ادامه مسیر دهیم. به کلاردشت که رسیدیم تا دو کیلومتری جاده عباس‌آباد باید رانندگی کنیم. ۱۷ کیلومتر در این جاده خاکی که برویم به ارتفاعات مازیچال می‌رسیم.
الیمالات
جاده نور به چمستان ما را به دریاچه الیمالات می‌رساند. این دریاچه، یکی از زیباترین دریاچه‌های ایران به حساب می‌آید. نزدیکی به تهران، امکان قایق‌سواری و پیک‌نیک و قرار گرفتن جاذبه‌هایی مثل روستای لاویج در ۵۰ دقیقه‌ای آن باعث محبوبیت دریاچه الیمالات شده است.
مسیر دسترسی: باید از جاده هراز به سمت آمل حرکت کنیم و از کمربندی آمل وارد چمستان شویم. این بار هم وارد جاده چمستان- نور می‌شویم و به سمت نور حرکت می‌کنیم. نرسیده به این شهر و حدود ۴۰ دقیقه بعد، باید وارد فرعی دریاچه در سمت چپ جاده بشویم.
جنگل‌های دو هزار و سه هزار
در شمال ایران جاده‌های جنگلی کم نیست، اما در فهرست زیباترین جاده‌های جنگلی، قطعا جاده دو هزار و سه هزار در صدر لیست جای می‌گیرند. این جنگل‌ها از شهسوار(تنکابن) شروع می‌شوند و به رودخانه هزارجریب می‌رسند.
مه تا نیمه درخت‌های جنگل پایین آمده و خزه‌ها از تنه درخت‌ها بالا رفته‌اند. چیزی در وسط جنگل پیدا نیست و فقط می‌شود صدای پرنده‌ها را شنید. در جنگل‌های دوهزار و سه هزار، هر کسی احساس می‌کند نخستین آدمی‌ست که قدم در آنجا گذاشته.
مسیر دسترسی: راه رسیدن به جنگل‌های دوهزار از تهران، جاده چالوس و بعد هم شهر تنکابن (شهسوار) است. بعد از رسیدن به تنکابن باید به بخش خرم‌آباد در ۵ کیلومتری آن برویم.
برنت
۵ کیلومتر بعد از سوادکوه، جاده کوهستانی خاکی پر پیچ‌و‌خمی تا نوک کوه بالا می‌رود و به برنت می‌رسد. این روستا قدمتی دو سه هزار ساله دارد وهنوز خیلی بکر است.
دلیل این بکر بودن هم برمی‌گردد به اینکه ساکنانش، اجازه آسفالت شدن جاده آن را نمی‌دهند.
مجموع جنگل، رودخانه، چشمه و خانه‌های قدیمی از برنت جایی رویایی ساخته. هوای برنت در تابستان کاملا خنک است و شب‌های سردی هم دارد. این روستا پاتوق دوچرخه‌سواران کوهستان هم هست.
مسیر دسترسی: برنت، ۵ کیلومتر بعد از سوادکوه قرار گرفته. با دیدن تابلوی روستا، باید به فرعی سمت راست جاده بپیچیم.
لفور
حالا که سمت سوادکوه هستیم، بد نیست به سد البرز یا لفور هم سری بزنیم. در سوادکوه شمالی، جنگل‌های بکری قرار گرفته که وقتی از بین‌شان بگذریم و خودمان را به جاده پیچ‌در‌پیچ بسپاریم به دریاچه لفور می‌رسیم و با پیشروی در جنگل، چشممان به هفت آبشار خواهد افتاد.
منطقه هفت آبشار در مجاورت روستای تیرکن از توابع دهستان درازکلا در مرز دو شهرستان سوادکوه و بابل در مازندران قرار دارد. به دلیل همجواری این آبشارها با روستای تیرکن، به آنها آبشارهای تیرکن و هفت آبشار تیرکن هم می‌گویند.
مسیر دسترسی ۱: اگر از سمت جاده فیروزکوه بخواهیم به این منطقه برسیم باید بعد از گذشتن از پل سفید، زیرآب و شیرگاه به سمت جاده شیرگاه-بابلکنار برویم.
مسیر ۲: در جاده هراز و بعد از بابل، باید به سمت جاده گنج افروز- بابلکنار برویم. در ادامه مسیر به روستای شیردارکلا در جاده گنج افروز می‌رسیم. بعد باید به سمت روستای تالار قرآن حرکت کنیم و بعد از گذشتن از روستاهای عالم کلا و شارقلت به سد البرز برسیم.
رستم‌آباد
یکی از زیباترین جاهای شمال در تابستان را در نزدیکی رودبار پیدا می‌کنیم. رستم آباد گیلان در ۱۵ کیلومتری رودبار است. چه چیزهایی منتظرمان است؟ دشت‌های سرسبز، جنگل نقله‌بر، ارتفاعات درفک و سلانسر و روستاهای حیرت‌انگیزی مثل استخرگاه و حلیمه جان. انگار که در تکه‌ای جداافتاده از ایران باشیم.
مسیر دسترسی: رستم آباد در ۱۵ کیلومتری رودبار و ۴۵ کیلومتری رشت، در مسیر جاده قزوین به رشت قرار گرفته و تابلویش را می‌بینیم.
مرداب هسل
در دل جنگل مشل موزی که به جنگل محمدآباد و فین هم معروف است، مردابی قرار گرفته که در هرفصلی از سال به یک رنگ درمی‌آید و علت معروفیتش هم به همین برمی‌گردد. البته جاذبه اینجا، فقط همین مرداب هسل نیست، بلکه مسیر رسیدن به آن هم از بین درخت‌های بلندبالا می‌گذرد.
مسیر دسترسی: در ۱۰ کیلومتری جنوب غربی چالوس و حوالی مرزن آباد به روستای طلاجو (تلاجو) وارد می‌شویم. روستای نزدیک دیگر اینجا سینوا است.
اگر ماشین مناسب داشته باشیم، می‌توانیم تا نزدیکی مرداب هَسَل هم برویم، وگرنه از روستا تا کنار مرداب حدود ۴۵ دقیقه پیاده‌روی سبک در پیش داریم.
دریاسر
بهار که از راه برسد، گل‌های زردرنگ، دشت دریاسر را می‌پوشاند و این منطقه را مثل بهشت می‌کند. اینجا، جایی‌ست شبیه آلپ که همه‌چیز را باهم دارد، چشمه و رودهای خروشان، جنگل‌های انبوه و کوه‌هایی که در دوردست هنوز می‌شود سفیدی برف را رویشان دید. اسب‌های رها و کلبه‌های چوبی در این‌طرف و آن‌طرف، دریاسر را تبدیل به یک تابلوی نقاشی کرده است.
مسیر دسترسی: برای رفتن به دشت دریاسر باید به شهر تنکابن برویم و مسیر جاده دوهزار را در پیش بگیریم تا به یک دوراهی به اسم امامزاده قاسم برسیم.
در سمت چپ، مسیری هست که سمت دره می‌رود و به روستای عسل محله منتهی می‌شود. باید ماشین‌مان را در اینجا پارک کنیم و یک ساعت‌ونیم در دل جنگل پیاده برویم تا به دشت برسیم.
گرسماسر
رامسر فقط خودش زیبا نیست. روستای جواهرده را در همینجا پیدا می‌کنیم و ۴۰ کیلومتر که از شهر دور شویم به ییلاق گرسماسر می‌رسیم.
اسم قدیم این ییلاق در گذشته گرزمان بوده، به معنی بالای بهشت. گرسماسر، پر از دشت‌های پرگل و چشمه‌های کوچک و بزرگ است، چشمه‌هایی مثل امیرخانی.
مسیر دسترسی: گرسماسر در ۴۰ کیلومتری جنوب غربی رامسر قرار دارد. با قرار گرفتن در مسیر رامسر به کتالم بعد از حدود۴۰ کیلومتر مسیر جنگلی به گرسماسر می‌رسیم.
جنگل دالخانی
رانندگی در جاده‌ای که دوطرفش، جنگل‌های سربه‌فلک‌کشیده ردیف شده، حس خیلی خوبی دارد. هوا چندان گرم نیست و مسیر آنقدر زیبا هست که دل‌مان بخواهد مدام کنار بزنیم و از ماشین پیاده شویم.
جنگل دالخانی یکی از جنگل‌های کوهستانی نزدیک رامسر است که به دالان بهشت معروف شده. این جنگل با رامسر فقط ۳۰ کیلومتر فاصله دارد و یکی از مزیت‌هایش این است که می‌توان از آن به ییلاق‌های زیبای منطقه رسید.
مسیر دسترسی: از رامسر که جاده تنکابن را در پیش بگیریم، بعد از حدود ۷کیلومتر، به سه‌راهی جنت رودبار می‌رسیم. ۲۳ کیلومتر که برویم، به جنگل دالخانی می‌رسیم.
آبشار دارنو
بعد از لرستان، بیشترین آبشارهای ایران در شمال واقع شده و در نزدیکی نوشهر هم می‌توانیم مجموعه‌ای از آنها را ببینیم. دارنو، مجموعه‌ایست از هفت آبشار که آبشار دارنو با ارتفاع ۲۵ متر، بلندترین‌شان است. این آبشارها در کنار دریاچه فراخین، یکی از زیباترین دریاچه‌های ایران قرار گرفته و نزدیک‌ترین شهر به آن مرزن‌آباد است.
مسیر دسترسی: برای رسیدن به این آبشارها باید از سمت چالوس و از کمربندی نوشهر به سمت جاده معدن سنگ نوشهر حرکت کنیم و تا دریاچه فراخین پیش برویم. آبشار دارنو در کنار دریاچه فراخین است.
دسته:ایرانگردی
نظری ثبت نشده