بر طبق آمار، در سراسر ایران ۸۰ هزار مسجد وجود دارد. ولی زیباترین مسجدهای ایران همان‌هایی‌اند که از گذشته به یادگار مانده. مسجدهایی که وقتی به بنایشان نگاه می‌کنیم یا جلویشان می‌ایستیم، از آنهمه زیبایی حیرت می‌کنیم.
مسجد شیخ لطف الله
وقتی وارد میدان نقش جهان می‌شویم، دور میدان چشممان به مسجدهایی می‌خورد که گنبد لاجوردی رنگ‌شان را در کمتر مسجدی دیده‌ایم. مسجد شیخ لطف‌الله که گنبدش، گردترین گنبد دنیاست، در ضلع شرقی میدان و روبه‌روی عالی‌قاپو جا خوش کرده.
وقتی به مسجد نگاه می‌کنیم، اولین چیزی که بعد از گرد بودنش توجه‌مان را جلب می‌کند، نداشتن مناره است. در این مسجد بر خلاف هزاران مسجدی که تا به حال دیده‌ایم، مناره‌ای در کار نیست. و این یکی از وجه تمایزهایش با مسجدهای دیگر است. اینطور معروف است که این مسجد در طی روز، جز رنگ آبی، رنگ صورتی و خاکستری هم به خودش می‌گیرد.
مسجد امام
در همان میدان نقش جهان، به مسجد امام یا مسجد شاه هم می‌رسیم. البته این مسجد تنها به این دو اسم خوانده نمی‌شود. مسجد سلطانی و مسجد عباسی از دیگر اسم‌های این مسجد است. مسجد امام، مهمترین مسجد اصفهان و خیلی بزرگ‌تر از مسجد شیخ‌لطف‌الله است.
حیاط، به دالان‌های تو در تویی راه دارد و تاریک و روشن آن، فضایی روحانی را به وجود آورده که نمی‌شود از آن به راحتی دل کند. طاقچه‌ها، توده مقرنس‌های روشن، نوارهای دراز کتیبه‌های سفید و کاشیهای هفت رنگ باعث می‌شود که تصویر پیش چشممان زیباتر از همیشه باشد.
مسجد نصیرالملک
میرزا حسن علی خان، ملقب به نصیرالملک که از اعیان و اشراف شیراز بود، دستور ساخت مسجدی را داد که کار ساختش ۱۲ سال، از سال ۱۲۵۵ تا ۱۲۶۷ طول کشید.
شیشه‌های رنگی و تلالو نور از بین این شیشه‌ها که روی فرش‌های داخل می‌افتد، باعث شده به نصیرالملک، مسجد صورتی ایران هم بگویند. و به یکی از زیباترین مسجدهای ایران شناخته شود. ورودی اصلی مسجد با کاشیهای هفت رنگ و گل‌های سرخ زنبق تزئین شده. نزدیک این مسجد به نارنجستان قوام، خانه زینت‌الملوک و بازار وکیل می‌رسیم.
آدرس: محله گودعربان، خیابان لطفعلی خان زند، کوچه نصیرالملک
مسجد آقابزرگ
مسجد و مدرسه آقا بزرگ در کاشان، منسوب به ملا مهدی نراقی، ملقب به آقابزرگ و از یادگارهای دوره قاجار است. شبستان ۴۰ ستونی مسجد، طرح گودال باغچه و بادگیرهای آن که با معماری سنتی کاشان هماهنگ‌اند، از مسجد آقابزرگ، مسجدی تماشایی ساخته است.
تلفیق این شبستان با مسجد و مدرسه‌ای که بعداً در کنار آن ساخته شد، یکی از نمونه‌های کم نظیر تلفیق دو بنا در کنار هم است. هوای خنک در فضای گنبدخانه در تابستان، نجات‌بخش هر گرمازده‌ایست.
آدرس: خیابان فاضل نراقی
مسجد رنگونی‌ها
مسجد رنگونی‌های آبادان به سبک معماری هندی ساخته شده و متفاوت از مسجدهایی‌ست که چشممان به دیدن‌شان عادت کرده. مسجد رنگونی‌ها قشنگی‌های دیگری هم دارد. جدا از ورودی‌اش که شباهت چندانی با مسجد ندارد و بیشتر به کاخی سلطنتی می‌ماند، محراب زیبای آن هم در میان انبوهی از شکل‌های هندسی و نقوش اسلیمی و رنگارنگ قرار گرفته و نمادی است از بهشت برین.
اگر درباره قصه ساخته شدن مسجد هم بخواهید بدانید، باید بگوییم از نخستین گروه‌هایی که به آبادان آمدند کارکنان عمدتا پاکستانی پالایشگاه رنگون پایتخت کشور برمه بودند. به همین دلیل تصمیم گرفتند عبادتگاهی در زمین‌های شرکت نفت بسازند. و بالاخره با موافقت این شرکت، در زمینی که پیش از این، محلی بود برای عبادت سیک‌ها، ساخت مسجد را شروع کردند. و در سال ۱۲۹۹ موفق به اتمام مسجدی شدند که امروز گردشگران زیادی به دیدنش می‌روند.
آدرس: ابتدای خیابان پزشک، روبروی انبار پخش دارو شرکت نفت، در کنار رود اروند
مسجد کبود
مسجد کبود تبریز که به آن جهانشاه و آبی هم می‌گویند در چند قدمی میدان ساعت یا شهرداری واقع شده و گنبد کبودش را می‌شود از داخل خیابان دید. و یکی از زیباترین مسجدهای ایران است.
این مسجد طبق کتیبه سردر آن در سال ۸۴۵ هجری شمسی و در زمان سلطان جهانشاه، مقتدرترین حکمران سلسله قراقویونلو و به دستور دختر او صالحه خانم بنا شده. مسجد کبود که در جریان زلزله‌ای ویران شد، به مدت ۱۵۰ سال ویران بود. تا اینکه با بازسازی‌هایی که بر رویش انجام شد، عظمت و شکوه گذشته‌اش را به دست آورد.
بقیه مسجدها مثل مسجدهای اصفهان به‌رنگ آبی فیروزهای تزیین شده‌‌اند. اما در اینجا با آبی تیره قشنگی روبرو می‌شویم و دلیل نامگذاری مسجد هم همین موضوع است. مسجد کبود با تنوع کاشی‌کاری‌ها و خطوط به‌کار رفته در آن و به ویژه به دلیل رنگ لاجوردی کاشی‌کاری‌های معرق‌اش، به فیروزه اسلام هم معروف است.
آدرس: خیابان امام
دسته:ایرانگردی
نظری ثبت نشده