همیشه لازم نیست برای گشت‌وگذار در طبیعت بلیط هواپیما بخریم یا راه دوری برویم. اگر ساکن تهران باشیم، با چند ساعت رانندگی می‌توانیم به دیدنی‌های جذابی برسیم. یکی از این دیدنی‌ها هم روستای وردیج است که بین تهران و کرج قرار گرفته. این روستای زیبا و پر رمز و راز مخصوصا در روزهای تابستان، مقصد خوبی‌ست برای فرار از گرما و پاییزش هم دیدنی‌ست. آدمک‌های سنگی عجیبی که شاید شبیه‌شان را جایی ندیده باشیم، وردیج را جذاب‌تر هم کرده‌اند.
آنچه در این مطلب خواهید خواند:
روستای وردیج کجاست؟
بزرگ‌ترین روستای شمال غربی پایتخت، روستای وردیج است که ۱۸۵۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. اینجا بخشی از کن و سولقان است و جزو منطقه ۲۲ تهران به‌حساب می‌آید. روستای وردیج در غرب دره کن واقع شده و اطرافش جاهای دیدنی زیادی پیدا می‌شود که ارزش یکبار رفتن را دارند.
از دو مسیر می‌توانیم به این روستا برسیم؛ وارد اتوبان تهران کرج می‌شویم و از ورودی پمپ بنزین وردآورد به سمت خیابان شهید اردستانی می‌رویم. در شمال این خیابان تابلوی روستای وردیج و واریش را می‌بینیم.
مسیر دوم از انتهای اتوبان همت شروع می‌شود. از شهرک شهید باقری می‌گذریم، از دوربرگردان دور می‌زنیم تا به بلوار پژوهش برسیم. وارد شهرک دانشگاه شریف می‌شویم و در خیابان شهید اردستانی دنبال تابلوی راهنمای روستا می‌گردیم.
این تابلو اول جاده کوهستانی‌ای قرار گرفته که شما را به روستای وردیج می‌رساند. جاده حدود ۱۰ کیلومتر و آسفالت، ولی باریک، با شیب تند و پر از چاله است.
بیشتر بخوانید: پیک‌نیک اطراف تهران کجا بریم؟
چرا باید اینجا را ببینیم؟
احتمالا وقتی به ورودی روستا برسیم، تابلوی «ورود افراد متفرقه ممنوع» شوکه‌مان می‌کند. اما نباید نگران باشیم. درست است که اهالی روستا دوست ندارند غریبه‌ها اطراف باغ و خانه‌هایشان پرسه بزنند، اما جالب‌ترین جاذبه گردشگری این منطقه بیرون روستا قرار گرفته و آنقدر دیدنی هست که به‌خاطرش از راه کوهستانی بالا برویم.
سنگ‌های عجیب وردیج!
اطراف روستا شبیه نمایشگاه آثار سنگی‌ست و صورتک‌ها و آدمک‌هایی سنگی و غول‌پیکر در آن دیده می‌شود. در مورد این سنگها داستان‌های زیادی نقل می‌شود؛ مثلا بعضی‌ها می‌گویند آدمک‌های سنگی بخشی از قلعه قدیمی بوده‌اند. اما جالب‌ترین داستان، افسانه‌ایست که می‌گوید در اینجا موجودات زنده به سنگ تبدیل شده‌اند. یعنی درواقع چیزی که ما می‌بینیم، روح‌های سنگی هستند که چشم‌ها و دهان‌شان مثل یک حفره توخالی‌ست. البته با وجود سنگ‌هایی شبیه به جمجمه انسان و بدن حیوانات این فرضیه زیاد هم عجیب به نظر نمی‌رسد.
فرسایش طبیعی سنگها در طول سال‌ها، این مجسمه‌های سنگی را شبیه به نمایشگاهی در دل طبیعت درآورده. نمایشگاهی که به دامنه ارواح سنگی یا آدمک جیان معروف شده.
آبشار لت‌مال
بعد از این گشت پرهیجان و رازآلود در بین صورتک‌های سنگی، می‌توانیم به سمت آبشار لت‌مال حرکت کنیم. البته باید ماشین را کنار جاده اصلی پارک کنیم و یک ساعت پیاده‌روی کنیم تا به آن برسیم.
لت‌مال از سه آبشار تشکیل شده که کنار هم قرار گرفته‌اند؛ بلندی آبشار اول ۵ متر است و روی هم ۳۵ متر ارتفاع دارد. اگر بدانیم که لت به معنی سنگ است، معنی اسمش مشخص می‌شود؛ جایی که آب روی سنگها مالیده می‌شود.
این منطقه رودخانه فصلی باصفایی هم دارد که فقط زمستان و بهار پرآب است و بعد خشک می‌شود. منظره جاده کوهستانی در کنار کوه و رودخانه، زیباست و خستگی یک هفته پرمشغله را رفع می‌کند.
بیشتر بخوانید: دریاچه‌های اطراف تهران مناسب سفر یک روزه
اگر اهل دوچرخه‌سواری باشیم، مقصد خوبی را برای سفر انتخاب کرده‌ایم. با دوچرخه کوهستان می‌توانیم از مسیر خاکی روبروی خروجی روستا رکاب بزنیم و از دامنه کوه بالا برویم. حرفه‌ای‌ها تا دامنه قله واریش می‌روند و با ۱۰ کیلومتر دوچرخه‌سواری بیشتر به روستای کندر کرج می‌رسند.
کوهنوردان هم در مسیر رسیدن به قله‌های پهنه حصار، چشمه شاهی و لیچه، گذرشان به این روستا می‌افتد.
وسایل مورد نیاز
حوالی روستای وردیج رستوران و سوپر پیدا نمی‌کنیم؛ پس باید آب کافی، غذای سبک و میان‌وعده همراه داشته باشیم. به‌خاطر مسیر پیاده‌روی که در پیش داریم، کفش مناسب به‌پا کنیم و ترجیحا بارمان را سبک برداریم.
بهترین زمان سفر
بهارها، روستای وردیج با وجود درخت‌های پر از شکوفه گیلاس و آلبالویش حسابی دیدنی‌ست. در روزهای گرم تابستان هم، خنکی ملایم هوای اینجا جان می‌دهد برای یک استراحت کوتاه. با اینکه پاییز و زمستان آب‌وهوای وردیج سرد و خشک است، اما ممکن است برای بعضی‌ها همچنان جذاب باشد؛ مخصوصا اگر اهل برف‌بازی باشیم.
بیشتر بخوانید: سفر در تابستان؛ چطور در سفر با گرما کنار بیاییم؟
جاذبه‌های نزدیک
روستای واریش
از روستای وردیج تا روستای واریش راهی نیست. بعد از یک جاده ۴ کیلومتری و چند شیب، به واریش می‌رسیم. روستای واریش با ارتفاع ۲۲۵۰ متر از سطح دریا، سرسبزتر و سردتر از وردیج است و بین کوه‌ها قرار گرفته. برای دیدن این روستا باید ۵ هزار تومان ورودی بدهیم. هزینه‌ای که توسط اهالی برای حفظ محیط زیست روستا هزینه می‌شود، رسمی که در سقالکسار هم مرسوم است.
خیلی‌ها به واریش می‌روند تا چشمه آن را ببینند. چشمه‌ای با آب خنک و گوارا که خیلی‌ها مقداری از آب آن را با خود به خانه می‌برند.
در روستای واریش مغازه میوه‌فروشی‌ای هست که محصولات روستا را می‌فروشد. تابستان‌ها می‌توانیم، آلو، گیلاس، زردآلو و شاتوت‌های تره‌و‌تازه‌ای هم بخریم.
امام‌زاده بی‌بی زرین قمر
نزدیک روستای واریش دشت پهنه حصار قرار گرفته که امام‌زاده بی‌بی زرین قمر، خواهر امام هشتم (ع) را هم آنجا پیدا می‌کنیم. یکی از اتاق‌های این امام‌زاده پناهگاه کوهنوردان است و اتاق دیگر، آرامگاه بی‌بی زرین قمر.
بیشتر بخوانید: راهنمای سفر به تهران و تهران‌گردی
روستا و آبشار سنگان
در فاصله حدود ۴۰ کیلومتری شمال شرق روستای وردیج، روستای سنگان قرار گرفته که آبشارش جزو زیباترین جاهای دیدنی اطراف تهران است. روستای سنگان با ارتفاع ۲۱۰۰ متری از سطح دریا، بین کوه‌های البرز میانی و در منطقه کن استان تهران واقع شده. آبشار سنگان را هم در نزدیکی همین روستا و در دامنه قله‌های پهنه حصار پیدا می‌کنیم. جایی که بعد از گذراندن یک مسیر پیاده‌روی به آن می‌رسیم.
آبشار سنگان در فصل بهار خیلی زیباست و طبیعت‌گردان زیادی را به سمت خودش جذب می‌کند. اما در فصل زمستان اگر به این آبشار سر بزنیم، یکی از زیباترین صحنه‌ها را می‌بینیم؛ آبشاری که آبش در حین حرکت منجمد شده و قطره‌های آبی که از آن بالا می‌چکد هم به محض رسیدن به زمین یخ می‌زنند. سنگان در زمستان، یکی از مقصدهای محبوب برف‌بازی هم هست.
بیشتر بخوانید: ۵ مقصد پاییزی اطراف تهران برای سفر یک روزه
دسته:جاذبه
۳ نظر
با درود. اگر به این روستا سر می‌زنید منتظر رفتار بد و به دور از فرهنگ بومی های روستا باشید. مردم این روستا به هیچ عنوان علاقه ای به گردشگر نداشته و با بی احترامی با گردشگران برخورد می‌کنند. البته از قهوه خانه ها و غذا خوری های مسیر میتونید استفاده کنید اما ورود به روستا، حتی زمین‌های ملی و مسیر منتهی به آبشار برابر با اعصاب خوردی و خراب شدن روزتون.
باسپاس از اسنپ تریپ
درود ومتشکرم از راهنمایی جامع وکامل تان!
سلام و درود. البته باید دید مردم چه می کنند که برخورد بد می بینند. امروز من فقط زباله دیدم و آتشی که صخره های زیبا را سیاه می کرد و موتورسوارانی که روی صحره های زیبا ویراژ می دادند. شما باشید از این قوم تاتار استقبال می کنید ؟