دسته بندی: ایرانگردی

طبق آمارهای اعلام شده سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، در سه و نیم سال گذشته بیش از ۱۶ میلیون گردشگر خارجی به ایران سفر کرد‌ه‌اند. و بعضی‌هایشان تجربیات خود از سفر به ایران را نوشته‌اند. خیلی‌هایشان ایران را کشور اسرارآمیزی دانسته‌اند که جذاب‌ترین مردم را دارد. مردمی که در کوچه و خیابان خود را برای توریست‌های خارجی به زحمت می‌اندازند، خیره نگاهشان می‌کنند و گاهی هم آدم را کلافه می‌کنند. برای بسیاری دیگر هم سفر به ایران مساوی است با زیر و رو شدن چیزهایی که قبلا درباره‌اش شنیده بودند. ما می‌خواهیم از این به بعد در اینجا تجربه‌ سفر خارجی‌ها به ایران و مواجه آنها با مردم کوچه و خیابان را به اشتراک بگذاریم، تجربیاتی که از قضا خیلی‌هایشان بامزه هم هستند.

برپا شدن داربست‌ هئیت‌های عزاداری و آویزان شدن پرچم‌های قرمز و سیاه از در و دیوار شهر و مردم سیاهپوش، تصویرهای ماندگار ماه محرم هستند. محرم که می‌شود دسته‌های عزاداری با زنجیر و طبل و سنج به خیابان می‌آیند. بوی اسپند همه جا را پر می‌کند. و بساط دیگ‌های نذری برپا و هرچه باشکوه‌تر برگزار شدنش به یکی از دغدغه‌های جمعی تبدیل می‌شود. هرچند جدا از دسته‌های عزاداری و نذری‌هایی که در ماه محرم و صفر پخته می‌شود، مردم شهرهای ایران با رسم‌های دیگری هم به استقبال محرم می‌روند. و تماشای این رسم‌ها خود می‌تواند دلیل سفر باشد. رسم‌هایی که از عمر هر کدام چندین و چندهزار سال می‌گذرد و گاه عجیب و غریب می‌نمایند.

اینطور جا افتاده که تابستان فصل سفر است. تا دلتان بخواهد وقت خالی می‌شود پیدا کرد، هوا خوب است و مدرسه‌ها و دانشگاه‌ها تعطیل، ولی هیچ منشور خاصی هم نوشته نشده که آدم فقط باید در تابستان سفر کند و رو راست بگوییم: اگر اهل سفر باشی دیگر به فصلش نگاه نمی‌کنی. ایران پر است از جاهای دیدنی که اتفاقا در پاییز بیشتر از تابستان برای سفر جان می‌دهد. از آن همه گرمای هوا و شلوغی و ازدحام تابستان در آنها خبری نیست. و به خاطر تغییر فصل مثل تابلوی نقاشی‌ای درمی‌آیند که آدم  از تماشایش خسته نمی‌شود.

 سفر به جاهای ناشناخته خیلی بیشتر از گذشته وسوسه‌برانگیز است و آدمها را به هیجان می‌آورد. هدف سفر تغییر کرده و دیگر تنها به قصد دیدن اقوام یا زیارت چمدان نمی‌بندیم  و دیدن جاهای جدید و سفر به نقاط ناشناخته یا رفتن به دل طبیعت به آدم انگیزه می‌دهد. یک روز تابستان را در نظر بگیرید که می‌خواهید از گرما فاصله بگیرید. چند کیلومتر راه می‌روید تا به جایی می‌رسید که آب از بالای کوهی به پایین می‌ریزد، نسیم خنکی صورتتان را نوازش می‌کند، از آنهمه هیاهوی زندگی شهر خبری نیست و تا چشم کار می‌کند جنگل است و صدای پرندگان و صدای آبشار. در ایران ۳۹۰ آبشار دائمی و فصلی هست که بیشترشان در شمال ایران یا در غرب و منطقه لرستان واقع شده‌اند و زیبایی هر کدام خود می‌تواند دلیل سفر باشد. در اینجا با زیباترین آبشارهای ایران آشنا خواهید شد.

هر کدام از ما تا به حال در جاده‌های زیادی قدم گذاشته‌ایم و این جاده‌ها برایمان تبدیل به لذت اصلی سفر شده‌اند. خود من خیلی از عکس‌هایم را در جاده گرفته‌ام و با نگاه کردن به آنها به زمان‌های مختلفی سفر می‌کنم. گاهی پرت می‌شوم به جاده‌ای که لحظه‌شماری می‌کردم سریع‌تر از آن بگذرم و کیلومترها طی شوند که برسم به عزیزی که در شهری منتظرم بود. و گاهی پرت می‌شوم به جاده‌هایی که از آدم‌هایی که دوستشان داشتم جدایم کرد. درست است که تصادفات جاده‌ای در ایران هر سال جان عده زیادی را می‌گیرد و خاطرات تلخی را رقم می‌زند. اما این چیزی از ارزش و زیبایی جاده‌های ایران کم نمی‌کند، آنها تقصیری ندارند. جاده‌های زیادی در ایران وجود دارد که خود بخش مهمی از سفرند. گرچه باید از آنها عبور کرد، اما بهتر است چند ساعتی کنار زد و خود را به دستشان سپرد.