این فقط خود قشم نیست که ما را ترغیب به سفر می‌کند، که ۱۳۱۷ کیلومتر از تهران برویم تا به آن برسیم و جاهای حیرت‌انگیزش را ببینیم و برگردیم. جزایر قشم از انگیزه‌های سفر به این نقطه‌اند، جایی مثل جزیره هنگام یا هرمز یا جزایر ناز.
در سفر به پاوه اهمیت جزییاتی که در مسیرمان می‌بینیم، کم از دیدنی‌های خود مقصد ندارد. زمانی که در جاده کرمانشاه به سمت پاوه می‌رویم در هر پیچ به زیبایی‌های جاده اضافه می‌شود؛ جایی که به ماسوله غرب معروف است.
کرمانشاه، کباب دنده‌های معروفی دارد و هرجای شهر که سرک بکشید بوی کباب دنده به مشام می‌رسد. حال می‌خواهد وسط شهر باشد یا طاق بستان، جایی که نمی‌شود کرمانشاه رفت و بدون دیدنش شهر را ترک کرد.
معمولا اسم رفسنجان که می‌آید، یاد پسته‌اش می‌افتیم. اما به‌جز باغ‌های پسته، انگیزه‌های دیگری هم باعث سفر به این شهر می‌شود، مثل جاهای دیدنی یا هوای ملایم و خنکش به خصوص در پاییز.
زمانی، پارک شهر، تنها پارک عمومی تهران بود و تا مدت‌ها پایتخت جز آن پارکی نداشت. تا اینکه باغ‌‌ها و اراضی گوشه و کنار شهر به پارک تبدیل شدند و چهره شهر را عوض کردند. حالا پارک‌های تهران، جزو دل‌خوشی خیلی از تهرانی‌ها محسوب می‌شوند. جایی که هوای خنکی دارد، می‌توانی از شلوغی بیرونش فرار کنی و به داخلش پناه ببری. روی نیمکت‌ها بنشینی و از صدای پرنده‌ها و بازی بچه‌ها و خانواده‌هایی که بساط غذا را روی چمن‌ها پهن کرده‌اند و آنهمه درخت زیبا و بلندی که می‌بینی به وجد بیایی. پارک‌های تهران زیادند، ولی ما چقدر با آنها آشناییم و باید کدام‌ها را حتما ببینیم؟
اگر جزو آنهایی هستید که وقتی شمال می‌روند فقط دل‌شان می‌خواهد در جایی سرسبز و بکر باشند، با تالاب‌های بی‌شمار، شاید بد نباشد به صومعه سرا هم فکر کنید.
