فرودگاه گرگان از نظر تعداد پرواز و جابه‌جایی مسافر، رتبه چهاردهم را در بین فرودگاه‌های کشور دارد، به طوریکه در سال ۲۰۱۶، بیش از ۱۹۰ هزار مسافر از طریق آن جابه‌جا شده‌اند. قدمت این فرودگاه به ۵۰ سال قبل برمی‌گردد و از آن زمان تاکنون چشم امید مسافرانی بوده که می‌خواستند زود به گرگان برسند و حوصله سفر با قطار و اتوبوس و ماشین شخصی را نداشته‌اند.
با سفر به گلستان می‌توانیم به جاهای خیلی خوبی برسیم. این نقطه از ایران جایی‌ست که همه‌چیز را با هم دارد. از دشت و جنگل و صحرا تا آبشارهایی که با پیاده‌روی در دل جنگل می‌توان کشف‌شان کرد. آبشار شیرآباد هم یکی از این آبشارهاست.
وقتی در گوگل روستای زیارت را جستجو می‌کنیم، با روستاهای زیادی که اسم‌شان زیارت است در سراسر ایران مواجه می‌شویم. اما از همه این روستاها معروف‌تر روستای زیارت گرگان است.
بعضی جاده‌ها فقط پل ارتباطی برای رسیدن از یک جا به جای دیگر نیستند. بعضی جاده‌ها خود، انگیزه سفرند و دیدن‌شان و رانندگی در آنها می‌تواند شور سفر را بیشتر کند. می‌تواند کاری کند که بیشتر بهمان خوش بگذرد و وقتی به یاد سرسبزی و پیچ‌وخم‌هایشان می‌افتیم دل‌مان برایشان تنگ شود. مثل جاده توسکستان.
چیزی که آدم را در سفر به کلاله گلستان مسحور می‌کند، زمین فراخی‌ست که در آن پیش می‌رویم. انگار که آسمان به زمین دوخته شده باشد و در دلش جلو برویم. فقط هم همین نیست. ابرهای پنبه‌ای که بالای سرمان‌اند؛ از هر ابری که تا حالا دیده‌ایم سفیدتر و نزدیک‌تر به زمین‌اند. اسب‌ها هم هستند که در دشت‌ها برای خودشان می‌چرخند و دل از ما می‌برند.
اگر دل‌مان بخواهد به روستای سرسبزی بالای ابرها برویم و کوه و جنگل زیر پای‌مان باشد، می‌توانیم به جایی مثل درازنو برویم که فیلبند استان گلستان به‌حساب می‌آید.
