دسته بندی: جاذبه

در ایران جاهای بکر زیادی وجود دارد که ما خیلی‌هایشان را نمی‌شناسیم و تعداد زیادی از این جاهای بکر در شمال ایران قرار گرفته. مثلا تا پیش از این اسم درفک را شنیده بودید؟ درفک گیلان نزدیک رودبار است و باید حتما دیدش.  

شاید فکرش را هم نکنید که راه رسیدن به مشهد فقط از مناطق بیابانی و خشک و بی آب و علف نمی گذرد. برخلاف راه خشک و کویری که ساکنان مناطق مرکزی و جنوب کشور برای مسافرت به مشهد انتخاب می‌کنند، مسیر دیگری هم وجود دارد که از منطقه ای جنگلی می‌گذرد. مسیری پر از درخت‌های چند صد ساله پهن‌برگ و از کنار آبشار لوه که جذابیت سفر را بیشتر می کند.

خوشواش مازندران یکی از ییلاق‌های رویایی نزدیک آمل است که مثل بهشت می‌ماند. آن بالا که برسید، از بالای ابرها هم آبی دریا را می‌بینید و هم سبزی جنگل را.

تنوع گیاهی، درهم‌آمیختگی رنگ‌ها، بوها، صدای پرنده‌ها، در کنار معماری بناها، در باغ‌های شیراز فضایی به وجود آورده که زمان در آنها به نحو دیگری سپری می‌شود. انگار که با بودن در آنها در دنیای دیگری هستیم و عمارت شاپوری یکی از جدیدترین این باغ‌هاست.

تهران، شهر موزه‌هاست. اما موزه‌هایش چندان بازدیدکننده‌ای ندارد. مگر مناسبتی در پیش باشد یا کارهای ارزشمندی در موزه‌ای به نمایش در بیاید، مثل موزه هنرهای معاصر. تهرانی‌ها با موزه‌ها چندان میانه خوبی ندارند و به جاهای سرسبز علاقه شان بیشتر است. از این روست که چند سالی‌ست که باغ موزه‌ها طرفدار پیدا کرده‌اند، جاهایی مثل باغ موزه مقدم یا باغ موزه هنر ایرانی.

یشتر شهرها، خیابان‌هایی قدیمی و معروف دارند که قدم زدن در آنها حس خوب گذشته‌ها را در آدم زنده می‌کند، خیابان‌هایی مخصوص عابران که رفت و آمد ماشین‌ها در آنها قدغن شده و سنگ فرشش هم کرده‌اند؛ مثل خیابان تربیت تبریز.