تبریزی‌ها غذاهایی دارند که آوازه بیشترشان تا دیگر شهرها هم رفته و حالا دیگر غذایی مثل کوفته فقط در تبریز نیست که محبوب قلب‌هاست. اما جز کوفته، غذاهای دیگری هم در لیست غذاهای سنتی تبریز جای می‌گیرند.
آنچه در این مطلب خواهید خواند:
کوفته تبریزی
بی‌دلیل نیست که کوفته تبریزی در لیست آثار ملی ناملموس قرار گرفته. مزهاش آنقدر ناب است که پای‌اش به شهرهای دیگر هم باز شده و حالا دیگر در خانه ایرانیان زیادی کوفته تبریزی پخته می‌شود. آن کوفته‌ای که هر دانه‌اش خیلی بزرگ است و مثل اثری هنری می‌ماند.
برای پختن این کوفته، لپه پخته و برنج نیم‌پز را با گوشت چرخ‌کرده و پیاز می‌کوبیم یا ورز میدهیم و سبزی کوفته و ادویه را به آن اضافه می‌کنیم. بعد یک دانه تخم‌مرغ می‌شکنیم، ورز میدهیم و برای اینکه وا نرود کمی آرد نخودچی می‌ریزیم. معمولا در دل کوفته یک تخم‌مرغ پخته درسته یا چند تا آلو، زرشک و گردو هم می‌گذارند. بعد کوفته را گرد می‌کنند و در سس رب گوجه‌فرنگی، زرشک و زعفران می‌پزند.
بیشتر بخوانید: بهترین رستوران های تبریز کدامند؟
خورش هویج
معمولا هر شهری خورش مخصوص به خود را دارد. مثل خورش هویج که با گوشت و لوبیاچیتی پخته می‌شود و نسخه تبریزی‌اش آلو دارد و معمولا با مرغ یا گوشت درستش می‌کنند.
پیاز و گوشت یا مرغ را که تفت دادیم، رب گوجه‌فرنگی اضافه می‌کنیم و کمی می‌پزیم. هویج‌ها را باریک و بلند خرد می‌کنیم و بعد تفت میدهیم و همراه آلو به خورش اضافه می‌کنیم. در آخر هم زعفران و آب‌لیمو می‌ریزیم.
اوماج آشی
آش اوماج یا اوماج آشی، جان می‌دهد برای روزهای سرد زمستان و به خصوص مواقعی که پشت پنجره ریزریز برف می‌بارد. اول باید اوماج درست کنیم.
اوماج، خمیرهای کوچکی اندازه ماش یا عدس است و برای درست کردنش، کمی آب به مخلوط آرد و نمک اضافه می‌کنیم و هم می‌زنیم. حالا باید دست‌به کار شویم و گلوله‌های خمیری را با دست خرد کنیم. نتیجه کارمان باید یک ظرف پر از تکه‌های خمیر باشد.
حالا پیاز، عدس و سبزی آش را همراه رب گوجه‌فرنگی روی آتش می‌گذاریم و بعد اوماج‌ها را به آش اضافه می‌کنیم. خیلی مهم است که اوماج‌ها به‌هم نچسبند، پس مدام هم می‌زنیم و چشم از قابلمه برنمی‌داریم تا آش آماده شود.
بیشتر بخوانید: همه چیز درباره خیابان تربیت تبریز
دویماج
بین غذاهای سنتی تبریز، غذاهای خیلی خوشمزه‌ای هست که مزه‌شان با فینگرفودهای امروزی برابری می‌کند. دویماج از این غذاهاست که هم می‌تواند پیش‌غذا یا صبحانه باشد و هم میان‌وعده.
شاید نتوانیم نان تبریزی پیدا کنیم، بنابراین به جایش یک ظرف نان لواش خشک را ریز و کمی دوغ به آن اضافه کنیم. نباید آنقدر دوغ بریزیم که نان‌ها له شوند. در مرحله بعد پنیر تبریز را ریز رنده می‌کنیم، کره را آب می‌کنیم، گردو خرد می‌کنیم و همراه کمی سبزی خوردن و پونه ریز شده، روی نان‌ها می‌ریزیم. بعد این ترکیب را هر طور که بخواهیم و مثلا توپی شکل میدهیم. اگر بخواهیم، می‌توانیم خامه و پیازچه هم به آن اضافه کنیم.
آش آبغوره
در روزهای ابری یا بهاری، هیچ چیز مثل یک کاسه آش داغ حال آدم را جا نمی‌آورد. آش آبغوره یا آش گوجه، تعداد زیادی گوجه‌فرنگی دارد که در کنار لوبیاچیتی، سبزی آش، برنج، بلغور و پیازداغ مزهاش عالی می‌شود. باید آبغوره زیاد بریزیم که خیال‌مان از ترش بودن آش راحت باشد.
پیراخ دلماسی یا دلمه برگ مو
دلمه برگ مو در بعضی کشورها مثل حاشیه دریای مدیترانه طرفدار زیادی دارد. در سال ۲۰۰۷ هم در لیست میراث فرهنگی ناملموس یونسکو به‌نام جمهوری آذربایجان ثبت شد. اما بدون شک از مدل تبریزی آن نمی‌شود گذشت.
تبریزی‌ها دلمه برگ مو را با برگ‌های کوچک درست می‌کنند که اندازه‌اش کوچک و مجلسی از آب درآید. مواد داخل دلمه، پیازداغ، گوشت چرخ‌کرده، برنج، بلغور، لپه، ادویه و سبزیجات خوش‌بو مثل شوید، تره، مرزه و ریحان است. مواد را در ساری یاغ یا روغن حیوانی تفت میدهیم. بعد آن‌را قاشق‌قاشق در برگ‌های تر و تازه‌ای که جوشانده‌ایم می‌گذاریم و دانه‌دانه و باحوصله می‌پیچیم. برای چاشنی‌اش هم می‌شود سرکه و شکر یا آبغوره اضافه کرد. بوی محشری که در آشپزخانه بلند می‌شود، به ما می‌فهماند غذا آماده‌ست.
کوکو لوبیافرنگی
تنوع در هر کاری حتی در پختن کوکو لازم است. کوکو لوبیافرنگی یکی از غذاهای سنتی تبریز است که میز غذا را حسابی رنگین می‌کند. مواد این کوکو، پیاز، گوشت‌چرخ‌کرده، سیب‌زمینی، هویج، تخم‌مرغ و لوبیافرنگی‌ست. زعفران عطر خوبی به کوکو می‌دهد و کمی زرشک تفت داده شده رنگ کوکو را قشنگ‌تر می‌کند.
آش ماست
حیف است از آش تبریز بگوییم و سراغ آش ماست نرویم. برای اینکه یک کاسه بزرگ آش ماست سر میز بیاوریم، باید دست به‌کار شویم و پیاز و عدس را با هم تفت بدهیم. بعد روی آن آب گوشت بریزیم. لوبیاچیتی، لوبیا قرمز، نخود پخته هم لازم داریم. سبزی آش، سیب‌زمینی، کلم برگ ریز شده و هویج هم که بریزیم، دیگر می‌ماند ماست که کمی پیش از سرو آش به آن اضافه می‌کنیم.
بیشتر بخوانید: سوغات تبریز را از کجا بخریم؟
داش کلم آشی
تا حرف از آش است، بهتر است به آش کلم قمری یا داش کلم آشی هم اشاره کنیم. کلم قمری‌ها را ریز می‌کنیم و تفت میدهیم. چند دقیقه بعد زردچوبه را اضافه می‌کنیم و صبر می‌کنیم تا نرم شوند.
کلم، پیاز، برنج، بلغور، گوجه‌فرنگی رنده شده، تره، جعفری، کروز و فلفل وقتی در قابلمه می‌جوشند، بوی خیلی خوبی در خانه راه می‌افتد. قدیم‌ترها به آش کلم قمری، کشک و نعنا داغ هم می‌زدند.
بیشتر بخوانید: راهنمای سفر به تبریز؛ گشتی در شهر شهریار و مشروطه
دسته:رستوران
نظری ثبت نشده