اگر جزو آنهایی هستید که وقتی شمال می‌روند فقط دل‌شان می‌خواهد در جایی سرسبز و بکر باشند، با تالاب‌های بی‌شمار، شاید بد نباشد به صومعه سرا هم فکر کنید.

تا حالا اسم کوه مریخی به گوش‌تان خورده؟ شاید فکر کنید برای دیدنش تا مریخ باید بروید، بدون اینکه بدانید کوه‌ های مریخی جزو عجایب ایران است و برای دیدنش باید فقط زحمت سفر به چابهار را به خودتان بدهید.

وقتی حرف از قشنگ‌ترین خیابان‌های ایران می‌شود، یک سر حرف به خیابان چهارباغ اصفهان می‌رسد. چهار باغ اصفهان که از اسمش هم پیداست، خیابان دلبازی‌ست. می‌توانی ساعت‌ها در آن پیاده‌روی کنی، از زیر سایه روشن درخت‌های چنار و نارونش بگذری، روی نیمکت‌هایش بنشینی و  دوچرخه‌سوارهایی را ببینی که از جلویت رد می‌شوند و صدای زنگ‌شان از دوردست‌ها به گوش می‌رسد و در خیابان می‌پیچد.

در این دنیا جاهای عجیب و غریب زیادی وجود دارد. منظور از جاهای عجیب و غریب هم جاهایی‌ست که چشم‌مان به دیدن‌شان عادت ندارد. شاید فکر کنید این جاهای عجیب و غریب فرسنگ‌ها از ما دورند، ولی در همین ایران، جاهای عجیب زیادی هست، مثل ریگ جن، جنگل جیغ و ساحل لیپار. ساحل لیپار صورتی رنگ است و مشابه‌اش در جاهایی مثل بولیوی، استرالیا، کانادا و باکو هست و برای دیدنش هم باید برویم چابهار.

پاییز و زمستان فصل سفر به شهرهای مرکزی و کویری‌ست. آفتاب مثل روزهای بلند تابستان تیز نیست و طاقت راه رفتن را از آدم نمی‌گیرد و می‌شود با خیال راحت به جاهای مختلف سر زد. یکی از این جاها هم اردکان یزد است. اردکان، شهر قنات‌ها و کوچه‌ پس کوچه‌ها، بادگیرها و ساباط‌های به هم پیوسته است. جایی که بیشتر از هرکجا می‌شود خانه خشتی دید.