برای بسیاری از ایرانی‌ها سالی یک بار شمال رفتن آنقدر حیاتی است که اگر به سواحل خزر سرنزنند سالشان تحویل نمی‌شود. انگار این منطقه برای خیلی از ما قرار نیست هیچ وقت تکراری شود. معجزه‌هایی مثل دریاچه الیمالات در جنگل‌های شمال به ما می‌گویند که برای کشف اینجور جاها باید سالی چندبار راهی این مسیر شویم.
آنچه در این مطلب خواهید خواند:
دریاچه الیمالات کجاست؟
دریاچه الیمالات در شهر نور و استان مازندران قرار گرفته. بعد از حدود ۸ کیلومتر رانندگی در جاده نور-چمستان باید به سمت فرعی دریاچه منحرف شویم. اگر هم قصد رفتن به شهر نور را نداریم باید از جاده هراز به سمت آمل حرکت کنیم و از کمربندی آمل وارد چمستان شویم. این بار هم وارد جاده چمستان- نور می‌شویم و به سمت نور حرکت می‌کنیم. نرسیده به این شهر و حدود ۴۰ دقیقه بعد وارد فرعی دریاچه در سمت چپ جاده می‌شویم.
ورود به منطقه برایمان کمی هزینه دارد؛ اما این هزینه آنقدری نیست که ما را پشیمان کند. البته اگر ماشین را همان‌جا پارک کنیم باز باید مبلغی بدهیم تا وارد شویم. از ابتدای این جاده تا دریاچه حدود سه کیلومتر راه است و دسترسی به آن هم راحت نیست. باید ماشین را پارک کنیم و پنج دقیقه‌ای را پیاده از بین درخت‌ها بگذریم تا به یک پل برسیم. اگر روز خلوتی باشد می‌توانیم روی پل برای گرفتن چند عکس بایستیم.
بیشتر بخوانید: جاهای دیدنی آمل که باید رفت
چرا به الیمالات برویم؟
اول اینکه مهم رسیدن نیست. مسیر عبور از جنگل کشپل خودش آنقدر زیباست که ما را مجبور می‌کند چند دقیقه یک گوشه برای دیدن این حجم از زیبایی کنار بزنیم. می‌توان سوار قایق‌های اجاره‌ای دریاچه هم بشویم و برای رفتن به وسط دریاچه پارو بزنیم. قیمت قایق پدالی دو نفره ۱۲ و چهار نفره هم ۲۲ هزار تومان است.
گاهی با شفاف بودن آسمان حتی کف دریاچه به همراه سنگ‌های درشتش را می‌توانیم ببینیم. اگر خوش‌شانس باشیم مه روی سطح آب می‌نشیند و صورت‌مان را آرام آرام خیس می‌کند؛ اتفاقی که به ندرت دیده می‌شود.
یکی از دلایلی که دریاچه الیمالات را به جای شلوغی تبدیل کرده، نزدیکی آن به تهران است. فاصله ۲۷۰ کیلومتری این سد خاکی با پایتخت باعث می‌شود تهرانی‌ها در سه ساعت و ۴۵ دقیقه به اینجا برسند.
جاذبه‌های نزدیک
لاویج: اگر در اطراف دریاچه چادر زدیم بدون نگرانی از رسیدن شب می‌توانیم اطرافش گشتی بزنیم و روز بعد سری به روستای لاویچ بزنیم. این روستا حدود ۲۱ کیلومتر تا چمستان و ۵۰ دقیقه تا الیمالات فاصله دارد و راهش از یک مسیر بسیار پر پیچ و خم می‌گذرد.
در مسیر از آبشاری به اسم «حرام‌او» هم می‌گذریم. این روستا به آب گرمش معروف است. بعضی از مسافران برای مداوای بیماری‌های پوستی و پادرد وارد دوش‌های آب گرمش می‌شوند. عسل لاویج هم در کل ایران معروف است و به عنوان سوغاتی می‌توانیم کمی از آن را به شهرمان ببریم.
جوربند: یکی دیگر از روستاهای توریستی این اطراف هم جوربند است که تا الیمالات نیم ساعت فاصله دارد. ویلاهای زیادی اینجا ساخته شده، اما جوربند را به دریاچه مصنوعی و پارک‌های جنگلی‌اش می‌شناسند.
جنگل واز: جنگل واز هم از چمستان می‌گذرد. برخی از دوچرخه‌سواران از جوربند و ارتفاعاتش خود را به آمل می‌رسانند. این مسافت حدود ۸۰ کیلومتر دارد و هر کسی که به صورت حرفه‌ای دوچه‌سواری را بلد باشد ریسک عبور از این جاده خاکی پر از پیچ و خم را به جان می‌خرد. برخی از افراد هم از رزن وارد این جنگل می‌شوند و بعد از آمل خارج می‌شوند. گروهی هم به جای دوچرخه، خودروهای شاسی‌بلند و تورهای آفرودسواری را برای گذشتن از واز انتخاب می‌کنند.
بیشتر بخوانید: راهنمای سفر به دریاچه فراخین
کجا اقامت کنیم؟
بیشتر افرادی که به دیدن این دریاچه می‌آیند در روستای چمستان ساکن می‌شوند. روستای چمستان در ۱۷ کیلومتری نور است و ویلاها و سوییت‌های زیادی برای اجاره به مسافران دارد. در شهر نور هم خانه‌های مختلفی برای اجاره وجود دارد، ولی اگر بعضی‌ها هم در محوطه اطراف دریاچه کمپ می‌زنند. هتل‌های نور هم می‌تواند یکی از انتخاب‌ها برای اقامت باشد.
چه وسایلی بیاوریم؟
اگر قرار است شب همان‌جا بمانیم باید همراه‌مان چراغ قوه و پاوربانک باشد. علاوه بر آن به خاطر وجود حشره‌هایی مثل مگس می‌توانیم کرم‌های ضد حساسیت را هم در وسایل‌مان بگذاریم. در هر فصلی از سال که به اینجا بیاییم برای شب نیاز به پتو داریم. گذاشتن زیرانداز در وسایل‌مان برای ماندن در چادر یا آلاچیق هم ضروری است. بهتر است برای پیاده‌روی دور دریاچه با یک جفت کفش ورزشی سفر را شروع کنیم و با کوله سبک راه بیفتیم. لباس گرم هم باید همراه‌مان باشد.
چوب ماهی‌گیری را فراموش نکنیم؛ مردم محلی هم گاهی برای گرفتن کپور و قزل‌آلا به دریاچه الیمالات می‌آیند. اگر ماهی‌گیر هم نباشیم حداقل می‌توانیم تلاشمان را بکنیم.
بیاید یک بار هم که شده نگرانی امکانات رفاهی را به دلمان راه ندهیم. در اطراف دریاچه رستوران و فروشگاه برای خریدهای محدود و آلاچیق برای چادر زدن و سرویس بهداشتی وجود دارد. از فروشنده‌های اطرافش هم می‌توانیم یک کاسه آش دوغ با نعناع سرخ‌کرده بخریم و لذت زندگی را ببریم.
دسته:جاذبه
۱ نظر
محلی بسیار زیبا ولی امکانات رفاهی و خدماتی پایین داود.