پاییز و زمستان یعنی از آبان تا اوایل فروردین، فصل رفتن به جنوب است و یکی از جاهایی که در سفر به جنوب باید حتما دید جزیره هنگام است. هنگام دلفین دارد. موجوداتی که باهوشند و با بالا و پایین پریدن‌شان دل آدم را می‌برد. اما تماشای دلفین‌ها فقط یکی از چیزهایی است که در هنگام می‌تواند در انتظارمان باشد، آن ماسه‌های طلایی و آن خاک رنگی و آن همه تپه و دریا و همه چیز با هم.
آنچه در این مطلب خواهید خواند:
جزیره هنگام کجاست؟
جزیره هنگام نزدیک قشم قرار گرفته و با آن ۴۵ دقیقه فاصله دارد. تا بندرعباس حدود ۴۳ مایل دریایی و تا شهر قشم حدود ۲۹ مایل دریایی‌ست. برای رفتن به هنگام باید از بندرعباس به قشم بروید و از اسکله شهید ذاکری سوار ماشین شوید تا به اسکله کندالو برسید. در این اسکله قایق‌ها با ۱۵ هزار تومان شما را به هنگام می‌رسانند. قایق سواری و تماشای ماهی‌هایی که نزدیک قایق می‌شوند و مرغان دریایی که برای شکار ماهی‌ها تا نزدیکی قایق‌تان پایین آمده‌اند، می‌تواند به اندازه کافی شما را دچار سرخوشی کند. اگر هم با هواپیما بروید فرودگاه قشم نزدیک اسکله کندالو قرار دارد و تنها ۱۰ کیلومتر با آن فاصله دارد.
اینها را فرشاد وزیری که خودش اهل بندرعباس است و چند سال است که به عنوان تور لیدر فعالیت می‌کند، می‌گوید و ادامه می‌دهد وقتی به جزیره هنگام رسیدید اگر قصد کمپ کردن دارید، بهتر است بروید پاسگاه و اطلاع بدهید که کجای جزیره ساکنید که موقع گشت زنی بهتان سر بزنند و امنیتتان تامین شود و این به معنای ایجاد مزاحمت یا برهم خوردن آرامشتان نیست.
تاریخچه جزیره هنگام
اگر از تاریخچه هنگام بخواهید بدانید باید بگوییم قبلاها یعنی خیلی قبلتر به هنگام هنجام و هنیام می‌گفتند. این جزیره در فارسی باستان هنگاما بود و در ارمنی نیز به انگام شناخته میشد. هنگام به معنی زمان و گاه است و تقریبا دولتی نبوده که به این جزیره چشم طمع نداشته باشد. پرتغالی‌ها در دوره صفوی و انگلیس‌ها در دوره قاجار این جزیره را اشغال کردند. وهابی‌ها از یک طرف و سلطان مسقط هم از طرف دیگر باعث شده بودند تا هنگام به صورت چهارراهی در بیاید که در هر طرفش کسی ادعای حاکمیت بر آن را می‌کرد. این وضعیت تا سال ۱۳۰۷ ادامه داشت تا اینکه رضاشاه تصمیم به کوتاه کردن دست متجاوزان از خاک هنگام گرفت.
اقامت در جزیره هنگام
هنگام سه روستای هنگام قدیم، هنگام نو یا جدید و غیل دارد که با راه شوسه به هم وصلند. هنگام قدیم خالی از سکنه است و در روستای غیل تنها دو خانوار زندگی میکنند. هنگام جدید روستایی ۷۵۰ نفره است و به گفته فرشاد وزیری اگر می‌خواهید خانه بگیرید باید اینجا را انتخاب کنید. مردم محلی خونگرم و مهربانند و بهتان کمک میکنند. اگرچه برای آب تنی و شنا در منطقه‌ای بکر باید با قایق بروید جایی که کسی نباشد. موقع شنا هم حواستان به خرچنگ‌ها و طوطیاهای دریا که خاردارند باید باشد. اینها هرچند آزاری ندارند اما ممکن است مثل مهمانی ناخوانده بر سرتان خراب شوند. همچنین آب هنگام بسیار شور است و باید وسایلی مثل عینک و دماغ گیر همراهتان باشد.
وزیری می‌گوید: برای بیشتری‌ها سفر به هنگام سفری یک روزه است، صبح به جزیره می‌آیند و عصرها برمی‌گردند قشم، اما خیلی‌ها هم به عشق کمپ کردن به جزیره هنگام می‌روند تا یک شب را در جایی بکر و زیر آسمان پرستاره و ساحل پر از فیتوپلانگتونش سر کنند. اگر می‌خواهید شب در هنگام بمانید، باید وسایل کمپ و پخت و پز همراه داشته باشید. در هنگام، هم مغازه برای خرید وسایل و پخت و پز هست و هم میشود به محلی‌ها غذا سفارش داد. سمبوسه میگو و خرچنگ و برنج و ماهی و برنج و میگو (حواری میگو) از غذاهایی‌ست که محلی‌ها می‌توانند برایتان آماده کنند. هر سمبوسه دانه ای ۵ هزار تومان و هر وعده غذا هم تقریبا ۲۵هزار تومان درمی‌آید.
بیشتر بخوانید: ۸ هتل ارزان در قشم
جاهای دیدنی جزیره هنگام قشم
هنگام ۵۰ کیلومتر نوار ساحلی دارد. و همین برای فرونشاندن عطش مایی که در حسرت بودن در کنار دریا هستیم، کافی‌ست. میتوان ساعت‌ها به دریای سبزرنگ و زلال و موج‌هایش در سواحل صخره‌ای یا شنی خیره شد و همانجا کنار دریا دراز کشید و با خود گفت کاش زندگی همین بود.
به گفته فرشاد وزیری، هرکدام از ساحل‌های هنگام اسمی دارند و اسم یکی از آنها ساحل نقره‌ای‌ست. اگرچه این ساحل فقط مختص هنگام نیست و در هرمز هم در بخشی از جاها، ساحل، با شن‌های مشکی و نقره‌ای فرش شده. ممکن است هوس کنید مقداری از این شن‌ها را در جیبتان بریزید تا بعدا از دیدنش دلتان پر از حسرت شود و خودتان را اذیت کنید. اما بهتر است این کار را نکنید چون در سال‌های گذشته آنقدر گردشگران این کار را انجام داده‌اند که دیدن از ساحل نقره‌ای محدود شده. در هنگام ساحل دیگری هم به اسم کله خماسی هست که برای شمایی که دلتان می‌خواهد آدرنالین خونتان بالا برود مناسب است. می‌توانید از بالای صخره‌ها به داخل آب بپرید وهمراه با خیارماهی‌ها چند دقیقه‌ای شنا کنید.
شب‌ها اگر خوش شانس باشید هم سواحل این ناحیه پر میشود از نور فیتوپلانگتون‌ها، موجودات ریزی که وقتی ناآرام می‌شوند از خودشان نور ساطع میکنند و ساحل را به رنگ آبی در می‌اورند، انگار که جادویی در کار باشد.
در هنگام قسمتی وجود دارد که به آن آکواریوم می‌گویند، قسمتی که انقدر آبش زلال و شفاف است که میتوان رفت و آب ماهی‌های رنگارنگ را دید.
هنگام را بیشتر از هرچیز به دلفین‌هایش می‌شناسند. و خیلی‌ها به عشق دیدن‌شان حاضرند هم مسافت زیادی را طی کنند و هم صبح زود از خواب بیدار شوند. دلفین‌ها صبح‌های زود که آب سرد است سرشان را از زیر آب بیرون می‌آوردند. بنابراین برای تماشای بازیگوشی و پوزه‌های دلفینی بامزه باید ۸ صبح از خواب بیدار شد. این دلفین‌ها تا اردیبهشت مهمان جزیره‌اند.
جبیر که حیوانی است شبیه آهو ولی از آن لاغرتر از دیگر حیوان‌های بومی جزیره است. جبیر نر و ماده هر دو شاخ دارند. و اگر خوش شانس باشید می‌توانید آنها را ببینید. چون از آدم به دورند و اگر هم ببیندتان با سرعت ۸۰ کیلومتر در ساعت می‌دوند.
در جزیره هنگام انتظار دیدن لاک‌پشت‌های پوزه عقابی که لاکپشتی است دریایی و درحال انقراض را هم داشته باشید. این لاک پشت در جزایر نَخیلو و ام‌الکرم در استان بوشهر و جزایر قشم، شیدور، هندورابی، هنگام و هرمز وجود دارد.
بیشتر بخوانید: چیزهایی که درباره جزیره هرمز باید بدانید
دیگر اینکه اگر دلتان می‌خواهد در بازاری کاملا بومی راه بروید، بازار هنگام جای خوبی است. و اثری از چیزهای مدرن در آن نیست. در این بازار دست سازه‌ها و آویزهای صدفی زیادی هم میشود پیدا کرد. از گوشواره و گردنبند گرفته تا ادویه‌هایی مختص سرخ کردن ماهی و میگو. در بازار هنگام زنان محلی، سمبوسه‌های خوشمزه‌ای درست میکنند. و نقش و نگارهای مختلف با حنا روی دستتان می‌زنند که به آن نقش ریختن می‌گویند. تجربه‌هایی جدید که شبیه هیچ تجربه ای نیست.
عکس‌ها: خبرگزاری ایرنا
دسته:جاذبه
۱ نظر
سلام.امروز آبان‌ماه ۹۸هست و من دوروز در قشم و درگهان بودم.واقعا مردم این جزیره خیلی خیلی خیلی بافرهنگ.مهمانواز.نوع دوست هستن.من نمیدونم با چه زبانی ازشون تشکر کنم.تو ایران تک هستن.جزیره هرمز واقعا زیباست.جبیر هم دیدم.فقط از بومیان خواهش میکنم ندارید کسی جبیرها را شکار کنه.